<<- BACK ->>

Inspirację czerpiemy z przyrody. Nasze żywioły to fotografia, wydawnictwa, telewizja, film i scena. Strona prezentuje działalność Jarosława Chyry, który w gronie doświadczonych i wspaniałych ludzi realizuje projekty oparte na zasadzie trzech kroków: poznać przyrodę - polubić ją - następnie poczuć szacunek oraz potrzebę ochrony. Oto projekty, poprzez które poznacie przyrodę, może ją polubicie a jeśli tak... wszystko w Waszych rękach. Zapraszamy

UTRACONE PIĘKNO - red. STUDENCKIE KOŁO FOTOGRAFII PRZYRODNICZEJ I DOKUMENTACYJNEJ - SGGW

W 1997 roku grupa ekscentrycznych studentów postanawia założyć "artystyczne koło naukowe". Nie pamiętam dokładnie kto był na pierwszym walnym zebraniu założycielskim, ale wielu młodzieńców z tej grupy do dziś działa na fotograficznym polu; choćby Michał Jeliński, Robert Dróżdż czy Wojtek Sobociński. W małym akademickim pokoiku cisnęło się kilkanaście osób. Wśród nich dziekan Wydziału Leśnego prof. Bolesław Porter, który ku miłemu zaskoczeniu, przyjął nasze zaproszenie. Było tak ciasno, że płaszcz pana dziekana musiał spocząć na gwoździu w ścianie. Zebranie odbyło się z pełnymi procedurami i honorami a głowy pełne były wielkich marzeń. Potem w pokoju tym (który ciągle służył jako typowy dwuosobowy pokój akademika Hilton) rodziły się podania, prośby i projekty. Powołane przez nas Studenckie Koło Fotografii Przyrodniczej i Dokumentacyjnej organizowało plenery, pokazy zdjęć i spotkania ze sławnymi fotografikami. Na jednej z wystaw, którą uroczyście otwierał ówczesny Minister Środowiska Jan Szyszko, Marek Czapor (jeden ze studentów) rzucił: "a może by z tych zdjęć wydać album?". Grupa fotoamatorów pod opieką energicznej opiekunki dr Taidy Tarabuły zabrała się do realizacji kosmicznego założenia. Ale kto by się wtedy tym przejmował. Makieta była gotowa. Zdjęciami zachwycił się nasz rektor, prof. Tomasz Borecki i projekt nabrał tempa. W 1999 roku album z fotografiami osiemnastu studentów SGGW był gotowy i trafił do księgarń. Potem powstały kolejne albumy. Oto fragment wstępu profesora Tomasza Boreckiego, bez którego nie powstała by ta książka.

"Cieszę się bardzo, że wśród studentów mojej Uczelni - Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, której tak bliskie są wszystkie problemy środowiska przyrodniczego, przybywa wrażliwych. Potrafią oni nie tylko dostrzec piękno, ale również współczesnymi technikami je utrwalić i przekazać do podziwiania innym. Wrażliwość na piękno przyrody jest najlepszą gwarancją, że człowiek w swoim działaniu będzie miał na względzie jej dobro i przekaże ją nienaruszoną następnym pokoleniom."
Tomasz Borecki
Rektor SGGW. Warszawa 1999r